Een big splash om te eindigen

De warmste dag van het jaar en het einde van onze vakantie: afsluiten deden we met een plons in de Noordzee. En zo kunnen we terugblikken op een onverwachte maar wel zeer geslaagde staycation.

Langs de dijk van Zeeland

Nieuwe dag, nieuwe fietstocht. Niet naar De Panne deze keer, wel de andere richting uit: we staken via de nieuw aangelegde en subliem mooie Zwin-dijk de grens over, langs Cadzand tot aan de vuurtoren van Breskens.

Bestemming De Panne

De wekker gezet en 's morgens vroeg zaten we al met fiets en al op de tram richting De Panne. We hadden tijd om te bekomen, want het duurde meer dan twee uur vooraleer we onze eindhalte hadden bereikt. De kustfietsroute bracht ons via alle Belgische badsteden terug naar Knokke-Heist. 70 km en twee bootoverzetten later, waren we maar al te blij terug op bekend terrein aan te komen!

De garnaalvissers in Oostduinkerke

Fabre's schildpad in Nieuwpoort

Overzet met de Raveelbootjes

Rock Strangers van Arne Quinze in Oostende

Het bekendste tramhuisje in De Haan

De Velodroom en Pier van Blankenberge

Tussen Mark en Dender

Voor een keertje zijn we ver weg van onze vertrouwde zee getrokken: naar Galmaarden, waar de Markroute en een wandeling naar de top van de Congoberg op het programma stond. En waar het hier zo vlak is als maar mogelijk is, stopt het daar nooit. We hebben kennis gemaakt met de glooiende heuvels tussen de Vlaamse Ardennen en het Pajottenland, en wat waren we blij met het motortje in onze fietsen.

Loslopend wild

Wie heeft de Camargue nodig (zie onze avonturen van vorig jaar) als je eventjes buiten centrum Knokke in de Zwinduinen kan terecht komen?

Waar we vorig jaar de gespotte dieren op 1 hand konden tellen, zagen we vandaag tientallen Zwin-schaapjes, Schotse Hooglanders (koeien met horens en een wilde haardos), 'Camargue-paarden', Canadese ganzen en natuurlijk de talrijke aanwezige flamingo's ... 😉 hier beter bekend als de ooievaar!

 1 zekerheid, mocht het wild niet te zien zijn: de Haas van Flanagan

 

Ooievaar, paarden en Schotse Hooglanders, op één foto! 

Met de boot naar Zeeland

We staken de Westerschelde over (per ferry) en kwamen zo uit in Vlissingen, Zeeland. Met onze geleende e-bikes toerden we langs Zoutelande, Domburg, Veere en Middelburg.

Het oude strandhuis hebben we niet gezien, maar onze fietstocht bracht ons wel langs weidse stranden, hoge dijken, duinbossen en typisch Hollandse dorpjes. Dicht bij huis, maar toch echt wel even in het buitenland.

Mondmaskerverplichting op de overzetboot, voor de rest kom je er in Nederland geen tegen ... 

Siphon part II

Omdat 'côte à l'os, gegrild op het houtsvuur' nogal moeilijk afgehaald kan worden, was het vandaag ineet-dag in de Siphon. Authentiek tot op het bord. En dat het gesmaakt heeft!

Ook het fietstochtje errond blijft de moeite, met elke keer weer nieuwe zichten en verrassingen om de hoek.

Door de kasteelbossen

Na de wandel- en fietsverkenningen in de streek rond Knokke-Heist, was het tijd om het ietsje verder te zoeken. We trokken naar de zuidrand van Brugge: de Brugse kasteelbossen.

De 12-kilometer lange "driekastelenwandeltocht" voerde ons via dichte bossen, open weides, brede lanen, boomgaarden, ... langs de kastelen van Tillegem, Tudor en Beisbroek.

Met de fiets trokken we nadien ook nog even naar het kasteel van Loppem.

Een rondje afhaal-Siphon

Als wij niet (of beperkt) op restaurant kunnen, komt de restaurant wel naar ons. Onze favoriet: de Siphon in Damme. Met als bijkomend voordeel dat je het afhalen van het eten ook nog eens kan combineren met een fietstochtje langs de velden, de Damse Vaart en de authentieke dorpjes Oostkerke en Sint Anna ter Muiden.

Met deze van Oostkerke en Sint Anna is de reeks "platte polderkerken", na Lissewege en Damme, compleet. 

Tussen de pieren

We trokken de afgelopen dagen naar het strand.
En of er nog genoeg plaats is. Als je een beetje weet waar je wanneer moet zijn, heb je honderden meters aan social distancing.

We wandelden vanuit het Zoute, met zicht op de pier van Cadzand, tot aan de Zwingeul. Zonder met natte voeten thuis te komen, is dit het uiterste punt van Knokke.

Net zoals op de vers geprepareerde skipistes: ribbeltjes! 

En vanaf de pier van Zeebrugge startte ons tocht door de 'Fonteintjes' (de duinen van Zeebrugge) van waaruit we het silhouet van de pier van Blankenberge zagen opdoemen.

Hof Ter Doest, Brugs ommeland en historisch Damme

Een heerlijk-weer-dag aan de Belgische kust. Tegen de middag toonde de zon zich aanwezig met een licht verkoelend briesje.

De perfecte omstandigheden om te genieten van een lekker en royaal etentje. We bleven ver weg van de drukte van de dijk en ontdekten zo dat het domein van Ter Doest niet alleen een voormalige abdij is, maar ook ruimte biedt voor corona-proof smullen.

Dankzij de e-bikes konden we nadien ook nog genieten van het uitzicht op de Brugse reien: 

En ook in Damme kwamen we nog moois tegen: 

Kleurrijk Knokke

De wind (en geleende elektrische fietsen) voerde ons vandaag via Sluis en Cadzand - stops zullen voor een volgende keer zijn - terug naar Knokke. De lucht was wat grijs, maar gelukkig is er hier kleur genoeg te vinden.

Voor wie Knokke een beetje kent, zullen de achtergronden zeker bekend voorkomen.

Fietsknooppunten-uitje

Na een wat mindere dag gisteren, was het vandaag opnieuw hoog tijd voor een verdere verkenning van de polders. Met het fietsknooppuntennetwerk als inspiratiebron, kwamen we, via de schuur van Ter Doest (recent nog het decor voor 'Vive la Vie'), terecht in de Uitkerkse polders, en ook een korte stop in Blankenberge kon niet ontbreken.

Zo van die zomerdagen ...

Die vragen om weinig of niets! Bart Peeters verwoordt het zo eenvoudig, maar wat heb je nog meer nodig: lunchen op het strand, wandelingetje naar de zee, zandkastelen bouwen en genieten van het mooie weer, in goed gezelschap.

 

Platte polderkerken

We zijn de dag beiden sportief begonnen:

En ook de namiddag had - onverwacht - nog heel wat in petto. Een fietstochtje bracht ons langs Zeebrugge en Zwankendamme tot in Lissewege. Waar we het, als ware toeristen in eigen land, niet konden laten om de platte kerk te beklimmen. 50 meter de hoogte in, met een wijds uitzicht: van Knokke-Heist tot Oostende en de Brugse torens aan de andere kant.