Dromen in / van de Eifel

Terug thuis kunnen we er alleen maar van dromen, maar gisteren waren we nog volop op Traumpfaden-ontdekking. We sloten onze vakantie af op de Hochbermel, één van de vulkanen die de streek rijk is. We genoten van de open zichten op de jachtvelden (en waanden ons al bijna jager) en omgaven ons door herfstkleuren in de bossen. 

Met heel wat stapkilometers op de teller en een koffer gevuld met lekkere Duitse kost en rinkelende wijnflessen, konden we de terugtocht aanvatten. 

Op naar de volgende! 

Racen door de Vulkaaneifel

 

We trokken vandaag opnieuw wat verder door de streek: het werd een rondje met de auto, langs drie van de bekendere sites van de omgeving. We wandelden het droompad van Virneburg, langs de kasteelruïne, door de bossen en over de heide. Onze bolide viel wat uit de toon (en vooral uit de snelheid 😉) toen we langs de Nürburgring passeerden. We zochten de hoogte op op de Eifelturm van Boos, waar niet één maar twee 'maaren' te overschouwen zijn (als de dichte bewolking / mist natuurlijk niet te laag hangt ... ). 

Rond Laacher See

 

Het was om warm van te krijgen: we wandelden rond Laacher See, een kratermeer gevormd na de laatste uitbarsting van de onderliggende vulkaan. Omgeven door herfstkleuren, liepen we de Hohenrundweg, waarbij we het meer en de abdij Maria Laach tussen de bomen door konden spotten. We aten onderweg een wildschotel (vers geschoten?) en konden het ook niet laten om nog wat lokaal geteelde abdijproducten in te slaan. 

Tussen de ridders en jagers van Monreal

 

We wandelden het Monrealer Ritterschlag Traumpfad. Omgeven door de mist verkenden we het vakwerkdorpje Monreal, bekend voor de ruïnes van twee middeleeuwse heuvelkastelen: de Löwen- en Philippsburg. Ridders kwamen we er niet meer tegen, maar wat verder op de wandeling kwamen we wel in jachtgebied terecht. We zagen een hertje (dat het er levend vanaf had gebracht), maar ook wel wat aangeschoten wild. De 2de helft van de wandeling wisselden bospaadjes en open velden - met geweldige zichten - zich af. 

Met de jachthond op de achtergrond

Iets na de middag kwam de zon door de mist ...

... zodat we konden genieten van de weidse uitzichten tijdens de wandeling ...

 

... en zelfs een middagdutje konden doen op een perfect gelegen bosbankje!

De Eifel op z'n hoogst

We zetten onze jaarlijkse traditie terug verder: een verlengd weekend wandelen in de Duitse Eifel. Deze zomer werd al duidelijk dat de vakantie er net iets anders uit zou zien. De overstromingen hebben lelijk huisgehouden in onze vaste uitvalsbasis Gemünd. We gingen eens kijken, maar zagen vooral dat er nog heel veel werk zal zijn vooraleer het misschien ooit weer zal aanvoelen als vroeger. Onze favoriete restaurant (met de beste schweinenmedaillons) is voorlopig niet meer: 

Een door water afscheurde menukaart als stille getuige

Daarom trekken we dit jaar iets verder en ook wat hoger. 

Een korte wandeling bracht ons naar de Kaiser Wilhelm Turn op de Hohe Acht, met z'n 747 meter de hoogste top van de Eifel. 

Picknickplek met zicht

Op de Seine

Ondertussen zijn we terug thuis, maar niet zonder - met veel plezier - terug te blikken op onze laatste dag in Parijs. Een tochtje over de Seine bleek de perfecte afsluiter te zijn: alle trekpleisters trokken vanuit ons bootperspectief aan ons voorbij. 

Een marathon in Parijs

De échte Marathon de Paris hebben we aan ons laten voorbijgaan: we gingen vandaag voor een verkenning van de wijken Montmartre en Marais. De grootsheid van de afgelopen dagen lieten we wat achter ons, in de plaats kwamen de kleinere straatjes waar voetgangers koning zijn. De toeristen zijn opnieuw talrijk aanwezig aan de Sacre Coeur en op Place du Tertre, terwijl het op Place des Vosges, aan Centre Pompidou en rond les Halles gezellig zondags druk was. 

De binnentuin van Musée Carnavalet, oase van rust midden in Le Marais

Voor de culinaire volgers: mezzeschotel in de Joodse buurt

Parijs lichtstad op z'n best

Grandioos

We wandelden langs les Quais, over les Iles en door de parken van le Rive Gauche (Jardin des Plantes en Jardin du Luxembourg) met als uitsmijter van de dag: de Champs-Elysées. Parijs met een grote P, want niets vind je hier in normale proporties. De grootsheid van de stad, lanen, gebouwen, tuinen, ... is onmogelijk te beschrijven. We hebben ogen tekort, en een extra stel benen zou ook nog wel van pas komen 😉

Over de Seine naar Ile de la Cité

Jardin des Plantes

Een uurtje uitrusten op de stoeltjes van Jardin du Luxembourg

En we waren niet de enigen ... 

En ook 's avonds op de Champs-Elysées is het gezellig druk! 

Eté indien à Paris

Na meer dan een jaar, was het hoog tijd om nog eens andere oorden op te zoeken. We beleefden een mooie nazomerdag in Parijs. Starten deden we op het dak van Lafayette waar we onmiddellijk alle hoogtepunten van de stad onder ons zagen liggen. We lunchten in stijl, in de binnentuin van le Petit Palais. We konden genieten van het zonnetje en het groen in de typische stoeltjes van Les Tuileries en Palais Royal. En 's avonds sloten we af met de flikkerende lichtjes van de Eiffeltoren. 

De binnentuin van Petit Palais 

Even uitrusten in de Parijse stoeltjes van Les Tuileries

Aan de piramide van het Louvre

Met de YPR naar Ieper

De naam van deze blog (let's SKY away) is, sinds de vernieuwing van ons wagenpark, niet geheel accuraat meer, maar vandaag klopte het perfect: 

We ontdekten vandaag ons oorlogsverleden in de Westhoek. De streek en de monumenten waren ons volledig onbekend, dus vielen we van de ene verrassing in de andere. Met de Ijzertoren in Diksmuide,  het Tyne Cot Cemetery van Zonnebeke en de Menenpoort in Ieper als hoogtepunten van de dag. 

Brugse Triënnale

Het werd een middagje Brugge vandaag: een mooie fietstocht gecombineerd met een uniek parcours van hedendaagse kunst, tegen de setting van het historische Brugge, dat op zichzelf al de trip waard is.

Hoogtepunt van de Triënnale is ongetwijfeld de installatie van Héctor Zamora. Al van op een afstandje ziet het er indrukwekkend uit, maar dan moet de klim naar boven - vanwaar je de binnenstad van Brugge kan overschouwen - nog beginnen. 

30 meter de hoogte in. 

Industrieel steigerwerk opgebouwd rondom de den in de tuin van het Gezellehuis

Met op het bovenste platform: zicht op de torens van Brugge

Ook de andere installaties, die je Brugge doen ontdekken, zijn zeker de moeite waard. 

Op wieltjes

We zochten het wat 'dichter' bij huis de afgelopen twee dagen. We gingen solden-shoppen in Blankenberge, moesten schuilen in 't Schottenhof van Dudzele en op onze 8 wieltjes rolden we naar het einde van de dijk, en terug. 

Voor hun artisanale chocomousse willen we al eens een ommetje doen!

Aan de Lekkerbek

We lieten onze voetjes wat rusten, met zicht op het Zwin

Met de fiets naar Oostende

 

Waarom de trein nemen, als je er ook met de (elektrische) fiets geraakt? 😄 Niet langs de kustweg (die kennen we intussen al goed genoeg), wel via de achterliggende polderdorpen en het kanaal Brugge-Oostende (maar dan omgekeerd). Vosseslag, Klemskerke, Plathulle en Plassendale: we kennen ze intussen allemaal!

De Spuikom, met zicht op Oostende

Tijd voor een aperitiefje 😎

Fietsen langs het kanaal Brugge-Oostende

Het passeerde al eerder de revue op onze fietstochten: Houthave ("Oetave", gelijk ze hier zeggen)